Onze geliefde Profeet Mozes (Arabisch: Moesaa, موسى) is een Boodschapper van Allah. God zond Profeet Mozes in de tijd van een onrechtvaardige tiran en koning van Egypte, die de titel farao had.

De naam van deze farao was el-Walied ibn (de zoon van) Moes^ab. Deze farao beweerde God te zijn, moge Allah ons beschermen tegen het doen van zulke afschuwelijk godslasterlijke uitspraken. De farao zei een keer: “Ik ken voor jullie geen andere God dan ik.” Ook zei hij een keer: “Ik ben jullie verheven God.”

Profeet Mozes, moge Allah zijn eer en rang verhogen, kwam toen en verkondigde het geloof in de Eenheid van God. Hij riep mensen op tot het geloven in de Enige God, Allah, Die geen deelgenoot in de Goddelijkheid heeft en Degene Die geen gelijkenis heeft.

Allah beval Profeet Mozes om naar de farao te gaan en hem op te roepen om de Islam te accepteren en om alleen Allah te aanbidden. Want de farao heeft door zijn godslastering alle grenzen overgeschreden. Profeet Mozes, moge Allah zijn eer en rang verhogen, ging naar de farao om hem tot de Islam op te roepen. Profeet Mozes toonde hem verbazingwekkende Mirakelen die onweerlegbaar bewijs waren dat hij door Allah was gezonden.

Maar de tirannieke farao was arrogant, koppig en ongehoorzaam. Hij weigerde om te geloven en werd gewelddadiger op de aarde. Hij verzamelde zijn tovenaars en soldaten en hij riep: “Ik ben jullie verheven God.” Want hij beweerde dat er geen God is die de macht over hem heeft.

Onze geliefde Profeet Mozes had veel geleden onder de schade en het kwaad dat werd veroorzaakt door de farao en zijn volgelingen. Dus Profeet Mozes en degenen die hem volgden van de Kinderen van Israël vertrokken uit Egypte. Er waren toen zeshonderdduizend personen die met hem zijn meegegaan. De farao achtervolgde Profeet Mozes met één miljoen en zeshonderdduizend soldaten.

Toen de twee legers, dus de Kinderen van Israël en de soldaten van de farao, elkaar zagen, zeiden de Metgezellen van Mozes, wat betekent: “Onze vijanden gaan ons bijna inhalen en de zee is voor ons.” Profeet Mozes zei toen tegen zijn Metgezellen, met een volledig vertrouwen op de belofte van Allah, wat betekent: “Zeker niet, mijn Heer zal mij leiden naar de weg van de redding, zodat ze ons niet inhalen en niet schaden.”

De Profeet Mozes sloeg met zijn staf op de zee, en de zee spleet op zo'n manier dat er 12 paden vormden. Deze paden waren door God gevormd en droog gemaakt. Tussen elk van de paden waren enorme bergen van water. Toen gingen Profeet Mozes en degenen die bij hem waren over de gevormde wegen door de zee. De farao en zijn soldaten kwamen en zeiden: “Laten we hen volgen en hen inhalen.” God heeft gewild dat de Engel Djibriel (Gabriel) toen op een vrouwelijk paard reed en dat de farao op een mannelijk paard reed. Het mannelijke paard van de farao volgde het vrouwelijke paard van de Engel Djibriel, vrede zij met hem. Allah liet de farao en zijn soldaten in de richting gaan die Hij heeft gewild.

Profeet Mozes en de mensen die met hem waren, staken veilig de zee over voordat deze op de farao en zijn soldaten stortte, waardoor ze allemaal verdronken.

Toen de dood over de farao kwam, beweerde hij dat hij spijt had. Maar de bewering van het tonen van spijt op dat moment kwam hem niet ten goede. Want er is een voorwaarde voor een geldig berouw, en dat is dat iemand dit moet doen voordat iemand hopeloos is geworden op het moment dat de dood intreedt.

Ondanks het feit van dit grote Mirakel zeiden de volgelingen van de farao dat hij was verdwenen en niet was gestorven. Allah liet toen het lichaam van de dode arrogante de farao uit de zee komen. De volgelingen van de farao zagen het, maar ze hebben toch de Islam niet geaccepteerd.

Allah heeft de Profeet Mozes en zijn Moslimvolgelingen gered van de onrechtvaardige, zondige en ongelovige farao. Deze gebeurtenis was op de Dag van ^Asjoeraa’, de tiende van de maand Moeharram. Moge Allah de eer en de rang van onze geliefde Profeet Mozes verhogen.

Deel deze pagina